Jasper Steverlinck is eindelijk waar hij moet zijn. Bij de essentie. Geen weelderig ingepakte arrangementen. Geen technologische snufjes of nodeloze drukdoenerij. Zelfs geen modieus beatje links of rechts. Op Night Prayer draait het uitsluitend om songwriting in de puurste, meest directe vorm. Niets in de handen, niets in de mouwen. Alleen duidelijke zinnen en onverbloemde emoties.

Dicht bij huis werd een ervaren producer gevonden die deze visie deelde: Jean Blaute. En ook al staan er in de Brusselse ICP studio honderd gitaren ter beschikking, toch speelde Jasper alles in op zijn eigen Harmony. Want die klonk rauw en bluesy. Als de basisingrediënten goed zitten, heb je niet meer nodig. Hij zong elk nummer in één take in. Zonder trucs. Zonder knip- of plakwerk. Want er was geen plaats voor leugens in deze muziek. Het moest eerlijk zijn. Wat je ziet en wat je hoort is één op één. Geen pose. Geen imago. Dit soort oprechtheid valt niet te faken. En ondanks de donkere toon van de teksten schemert er altijd hoop door. Here’s to love in loveless times.

Ga dus even zitten voor Night Prayer. Neem er je tijd voor. Luister nadien nog een keer. En besef dat je naar de plaat van het jaar luistert.

Van wélk jaar heeft geen belang. Dat speelt niet zo’n rol in tijdloze muziek. Prachtige artiest op een prachtige dag in Hengelo!