Soms is de lijn tussen gekte en genialiteit dun en soms bestaat -ie helemaal niet. TAPE TOY is een viertal prettig gestoorde nineties kids wiens zelfbenoemde bubble grunge klinkt als Gwen Stefani maar harder. Of Nirvana maar blijer. TAPE TOY maakt oorwurmen met kop en staart waarin foutjes gemaakt mogen worden en waarin een synthesizermelodie soms verdacht veel op een gitaarriff lijkt.

De bandleden verenigen hun diverse achtergronden vooral in het ongetemde spelplezier dat van elke liveshow af spat. Inderdaad, TAPE TOY is zo’n band waardoor je er zelf een wilt beginnen. Op het podium doet het viertal simpelweg wat goed voelt en spelen Roos, Wesley, Marc en Maurice op standje what you see is what you get. Daarbij kunnen ze in twee seconden van 0 naar 100 optrekken en vliegen ze af en toe flink uit de bocht. Maar TAPE TOY komt - vlak voor het laatste akkoord is weggestorven - altijd weer op zijn pootjes terecht.