In 1982 komt er een einde aan de tamelijk kortstondige carrière van een van Engelands meest legendarische bands aller tijden: The Jam. Paul Weller, Bruce Foxton en Rick Buckler hebben binnen vijf jaar een prachtige catalogus bij elkaar gespeeld waar een gemiddelde band 30 jaar over doet. Zes albums die niet voor elkaar onder doen, vol songmateriaal dat ook nu nog staat als een huis. The Jam hield zich eind jaren 70 begin jaren 80 moeiteloos staande met een geheel eigen stijl die tegen de trend in nadrukkelijk teruggreep op (sixties) pop, mod en motown. Er is succes in de internationale charts en in Engeland geniet de band tijdens haar bestaan al een legendarische status mede vanwege de geweldige live optredens die ze verzorgd.

De verbazing is dan ook groot als Paul Weller besluit niet verder te willen. Tot teleurstelling van vele fans én zijn mede-bandleden wil hij stoppen op het hoogtepunt en zich op andere dingen richten. De drie muzikanten gaan elk hun weg maar blijven werkzaam in de muziekbusiness. Bassist Bruce Foxton, verantwoordelijk voor het kenmerkende basgeluid van de band en de leadzang op hits David Watts en News of the World vindt in zanger/gitarist Russel Hastings de perfecte partner in crime om de nummers van The Jam weer terug te brengen waar ze horen: in de spotlight op het podium!

Sinds 2007 touren ze onder de noemer From The Jam door het Verenigd Koninkrijk. Het feit dat elke zaal daar uitverkoopt bewijst de tijdloosheid van het repertoire maar vooral ook dat From The Jam, en Bruce Foxton in het bijzonder, hits als Going Underground, Down in the Tube Station at Midnight, Eton Riffles, Start!, In The City en A Town Called Malice en onvergetelijk albumtracks speelt met hetzelfde heilige vuur dat brandde in de vijf jaar dat de band actief was.