Nashville Pussy kreeg ooit de persoonlijke goedkeuring van Lemmy Kilmister, die de band ‘Amerika’s laatste grote rock’n’roll-band’ noemde. En hij kan het weten: Nashville Pussy heeft decennialang samen met Motörhead hun sleazy boodschap gepreekt in elke rock-uithoek van Azië tot Europa en weer terug.

Opgegroeid op een dieet van Marshall-stacks, Gibson-gitaren, Jack Daniels en wiet is Nashvilly Pussy de nakomeling van de grofgebekte, gestoorde hillbilly ijscoman Blaine Cartwright en tractorrijder, kunstschool naaktmodel en gitaartalent Ruyter Suys. “We zijn ooit als een bluf getrouwd nadat we LSD hadden gehad, Nashville Pussy is ons kindje”, zegt Suys er dan ook over.

Hun wilde levensstijl hakt er wel in, maar in plaats van een transfusie zoals Keith Richards, verjongden ze de band met nieuw bloed in de vorm van Bonnie ‘Bon’ Buitrago, die van fan naar vaste bassist ging, en ex-tuinarchitect Ben Thomas. Iedereen is altijd op zoek naar de nieuwe John Bonham en de band vond hem ‘gewoon’ toen hij hun gras aan het maaien was.

“Meer dan ooit hebben mensen een plek nodig waar ze kunnen doen alsof het ze allemaal geen fuck kan schelen, waar ze los kunnen gaan en luidruchtig, zweterig en vies mogen zijn. En Nashville Pussy levert die omgeving zonder oordeel.”